Ons fusieverhaal: Resonant (1) + Het Firmament (1) = CEMPER (3)

Een fusie?!

Het was minister Sven Gatz die Resonant en Het Firmament midden 2016 de opdracht gaf een fusie te onderzoeken. Beide organisaties zetten zich in voor het cultureel erfgoed van verschillende kunstdisciplines (muziek en podiumkunsten). Maar of je nu een symfonisch orkest of een dansgezelschap begeleidt in de zorg voor hun archief, we moesten het toegeven: veel van deze begeleidingen zijn gelijklopend. Maar hoe begin je aan een fusietraject dat van bovenaf opgelegd wordt? En hoe breng je twee organisaties bij elkaar die tot dan een ander parcours hebben afgelegd? 

Van aanvaarding naar actie

Alle betrokkenen kozen er van meet af aan voor om de fusie als een gegeven te aanvaarden. En dit niet enkel omwille van de bekommernis voor een verlies aan middelen. Ondanks een aantal vooroordelen en weerstanden zagen we ook potentieel in deze krachtenbundeling. Vanuit een oprechte intentie gingen voorzitters, bestuurders en medewerkers de uitdaging van een fusie aan, met respect voor ieders eigenheden. Intuïtief hanteerden we het basisprincipe van oplossingsgericht denken: we praatten over oplossingen om tot oplossingen te komen. Niet over problemen … die enkel maar problemen bij creëren. 

De kracht van externen

We wisten dus wat ons te doen stond en waarom dat belangrijk was. Zelfs de wil en motivatie was aanwezig. Maar de vaardigheden en kennis om dit ook succesvol te realiseren, was een andere kwestie. Externen betrekken die met een frisse blik het fusieverhaal binnenstapten, bleek een belangrijke sleutel. We gingen te rade voor juridisch advies. FARO begeleidde het proces om tot een eengemaakt beleidsplan te komen. Een coach van Ilfaro doorspekte de geesten van oplossingsgericht denken en werken. We trokken nieuwe bestuurders aan. En net in die periode startte een aantal nieuwe medewerkers. Stuk voor stuk namen ze de rol op van ​‘neutrale brugfiguur’. Ze hadden geen link met één van beide organisaties of hun voorgeschiedenis. En zo ging het stilaan minder over winnen en verliezen. De toekomst werd belangrijker dan het verleden. En we spraken zelfs af en toe al eens over ​‘ons’ en niet meer over ​‘wij en zij’.

[Synergie is] ​‘De meerwaarde van het geheel ten opzichte van de delen. De relatie die de delen metelkaar onderhouden, is zelf ook een deel. Niet zomaar een deel, maar het krachtigste en opwindendste.’ Stephen R. Covey

Samen denken en samen doen

We pendelden tussen Leuven en Mechelen en werkten intensief samen aan een eengemaakt beleidsplan. De vzw CEMPER werd opgericht, de subsidieaanvraag gehonoreerd en we verhuisden naar één locatie. Door samen dingen te doen leerden we elkaar, elkaars werking en ook elkaars stokpaardjes kennen. Door de fusie is er meer kritische massa aanwezig en meer kans op feedback van een collega met een gelijkaardige expertise. Dit zal op termijn tot een betere en versterkte dienstverlening leiden naar de diverse doelgroepen.

Een verhaal van mensen

Wat het ook zij, fuseren is en blijft een verhaal van mensen. Mensen die vanuit een wederzijds respect bereid zijn tot compromissen om tot een echte synergie te komen. Mensen die op basis van gelijkheid samenwerken en zo meer willen bereiken dan in hun eentje. Mensen die elkaar tijd gunnen om hun weg te zoeken én te vinden in de nieuwe organisatie. Dank aan iedereen die tot nu toe aan dit verhaal heeft bijgedragen: doe vooral zo voort!