Elf nieuwe muziek- en podiumkunstenpraktijken erkend als immaterieel erfgoed door UNESCO

In de Colombiaanse hoofdstad Bogotà kwamen 138 lidstaten en honderden NGO’s & experten samen voor de 14^de editie van het jaarlijkse Intergouvernementeel Comité (IGC) van de UNESCO 2003 Conventie voor het Borgen van Immaterieel Cultureel Erfgoed. Zij namen 35 nieuwe praktijken op de Representatieve Lijst van het Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid. Elf daarvan zijn muziek- en podiumkunstenpraktijken!

1. Morna, muzikale praktijk van Cabo Verde
   Morna omvat stem, muziek, poëzie en dans. Het kan gezongen worden of enkel instrumentaal uitgevoerd. Hiervoor worden snaarinstrumenten gebruikt zoals de gitaar, viool en ukelele. De poëzie kan geïmproviseerd worden en gaat steeds over thema’s als liefde, afscheid, gemis, hereniging en het moederland. Het wordt vandaag voornamelijk uitgevoerd in het Creools en op belangrijke levensgebeurtenissen, zoals een huwelijk en familiereünies.
   
   
2. Byzantijnse gezangen (Cyprus en Griekenland)
   De culturele traditie van Byzantijnse gezangen ontstond 2.000 jaar geleden in het Oost-Romeinse Rijk. Hierbij worden de liturgische teksten van de Grieks-orthodoxe kerk gezongen. Vandaag worden ze nog steeds gezongen door zowel experten als niet-experten.
   
   
3. Muziek en dans van de Dominicaanse Bachata (Dominicaanse Republiek)
   Dominicaanse Bachata combineert de ritmische bolero-muziek met andere Afro-Antilliaanse genres. De liedteksten drukken over het algemeen liefde, passie en nostalgie uit. Bachata wordt uitgevoerd door een kleine groep muzikanten, met de gitaar als hoofdinstrument, en percussie begeleid door een basinstrument. De dans is passioneel, met sensuele heupbewegingen door koppels. In de Dominicaanse Republiek wordt het op alle traditionele feestelijkheden uitgevoerd.
   
   
4. De traditionele vaardigheden van het maken en bespelen van Dotār (Iran)
   De Dotār is een tweesnarig instrument en één van de meest prominente aspecten van de folkloristische muziek van de groepen en gemeenschappen in de Dotār-regio’s. De Dotār wordt bespeeld op belangrijke sociale en culturele gelegenheden, zoals huwelijken, ceremonies en festivals. De begeleidende teksten gaan over de geschiedenis en identiteit van de gemeenschappen.
   
   
5. Tradities van Pencak Silat (Indonesië)
   Pencak Silat is een gevechtskunst die mentale en spirituele aspecten, zelf-verdedigingstechnieken en esthetiek omvat. De bewegingen en stijlen van Pencak Silat zijn artistiek en vereisen een fysieke harmonie met de begeleidende muziek. Pencak Silat omvat verschillende gevechtskunsten met veel overeenkomsten, maar elke regio heeft zijn eigen kenmerken.
   
   
6. Iers harp spelen (Ierland)
   De harp is het nationale symbool van Ierland en wordt al meer dan 1.000 jaar bespeeld. De bezwerende muziek wordt gevierd in de Ierse mythologie, folklore en literatuur. Vandaag spelen de harpspelers het oude repertoire en staan ze ook open voor nieuwe stijlen. De laatste zestig jaar is er een toegenomen interesse in het bespelen van de harp.
   
   
7. Kwagh-hir theatrale opvoeringen (Nigeria)
   Kwagh-hir is een theatervorm met wortels in de verteltraditie van het Tiv-volk. Over de tijd heen begonnen de verhalenvertellers steeds meer dramatische aspecten toe te voegen, wat leidde tot de theatervorm van vandaag. De praktijk omvat figurentheater, maskers, poëzie, muziek en dans en drukt de dagelijkse realiteit van het Tiv-volk uit.
   
   
8. Traditionele muziek en dans in Setesdal (Noorwegen)
   De gezangen worden uitgevoerd door twee of meer zangers in dialoog met elkaar. De dans wordt uitgevoerd per koppel in een cirkel en de muziek wordt gespeeld op de Hardanger-viool en de mondharp.
   
   
9. ‘Hatajo de Negritos’ en ​‘Hatajo de Pallitas’ (Peru)
   De ​‘Hatajo de Negritos’ en de ​‘Hatajo de Pallitas’ zijn twee complementaire uitingen die muziek en zang omvatten en die ontstonden in Ica in Peru. Ze worden uitgevoerd tijdens de kerstmisvieringen in december en januari en beelden het bezoek van de bijbelse profeten aan baby Jezus uit en de aankomst van de Wijzen. Een viool of gitaar begeleidt de dansen, die plaatsvinden op stadspleinen, in kerken en bij mensen thuis.
   
   
10. Gnawa (Marokko)
    Gnawa verwijst naar een set van muzikale events, performances, broederlijke praktijken en therapeutische rituelen die seculiere en religieuze kenmerken combineren. Oorspronkelijk werd het uitgevoerd door groepen en individuen in slavernij in de 16^de eeuw. Vandaag maakt het deel uit van Marokko’s cultuur en identiteit.
    
    
11. Khorazm dans (Oezbekistan)
    De eeuwenoude Khorazm-dans verbeeldt de menselijke creativiteit in reactie op de natuur en emoties van liefde en geluk. Er bestaan twee vormen van de dans: een dans met vaste passen, en een dans waar ruimte is voor improvisatie en variatie.
    
    

Bron: ich​.unesco​.org

Foto © Direction du patrimoine culturel, Maroc, 2015