Het archief van Romain Deconinck

In de jaren zestig werd hij de ​‘patron’ van de Gentse Minardschouwburg, waar de traditie van de revue werd voortgezet. Vooral het showaspect domineerde: er waren oogverblindende kostuums, ballet en muziek. Toen de revue minder volk lokte, veranderde het repertoire naar ​‘echte’ stukken met rake, nooit kwetsende humor. Later werden meer geëngageerde stukken gebracht. Die eindigden wel altijd met een happy-end, want volgens Romain was er in het leven altijd hoop op iets beters.

In de ontwikkeling van revue naar volkstheater hield Romain steeds voor ogen dat het theater er was voor en door de mensen. Het gezelschap bracht volkse stukken steevast in het Gentse dialect. Ondanks de kritiek dat het volkstheater minderwaardig zou zijn, bleef hij volharden in dit genre, want het volkstoneel had een educatieve en sociale functie. 

Tijdens de Gentse Feesten van 1990 voerde Romain zijn allerlaatste stuk op in een tijdelijk heropende Minard. De schouwburg was namelijk 2 jaar eerder door de stad Gent opgekocht en onmiddellijk gesloten om veiligheidsredenen. Toen Romain in 1994 overleed, verloor Gent een van zijn bekendste inwoners. Nog steeds worden talrijke van zijn stukken opgevoerd door amateurgezelschappen en werd hij in 2005 verkozen tot ​‘Gentenaar van de eeuw’.

Het archief van Romain Deconinck wordt bewaard bij Amsab-Instituut voor Sociale Geschiedenis in Gent. Het grootste deel van het archief bevat de geschreven stukken die de basis vormen voor een reconstructie van de productie, bestaande uit het manuscript, de regie, partituren, liedteksten, programmaboekje, geluidsopnames, foto’s, eventueel beeldmateriaal en persknipsels. Daarnaast komen in de schenking ook andere activiteiten van Romain uitgebreid aan bod: de beginperiode met Hélène Marechal, zijn cursiefjes uit de krant, interviews uit dag- en weekbladen, reclameadvertenties, materiaal betreffende zijn werk voor televisie en film. Het archief bevat enkele brieven, persoonlijke documenten en curiosa, zoals het ouderlijk trouwboekje, oproepingsbrieven voor de militaire dienst en medailles van de Ridder- en Leopoldsorde. 

Naast het archief van Romain Deconinck omvat de schenking ook uniek materiaal betreffende de Minardschouwburg, meer bepaald uit het begin van de twintigste eeuw, zoals programmaboekjes van het Nieuwe Cirkus en manuscripten van Henri Vandaele. En materiaal uit de beginjaren van Romain in de Minard, namelijk van Hélène Marechal, Leo Wageneire en Henri Bruyneel. Het archief werd verwerkt tot inventaris nr. 300 met een omvang van 50 dozen.

De inventaris van het archief van Romain Deconinck kan je online raadplegen. Sinds kort is ook een belangrijk deel van zijn foto’s gedigitaliseerd en online beschikbaar: je kan meer dan 220 foto’s consulteren in de online catalogus.

In 2015 brachten Amsab-ISG, Huis van Alijn en enkele vaste waarden uit de Gentse theaterwereld een veelzijdige hommage Romain Deconinck, die dat jaar 100 jaar zou geworden zijn. ​“Het uitgangspunt is Romain Deconinck te vieren, maar ook zijn erfgoed te verspreiden en nieuwe interesse te wekken in zijn werk”, zegt Luk De Bruyker (Taptoe), één van de initiatiefnemers. Eerder werd ook voor ​‘Romain Royal’ in 2005 beroep gedaan op het archief van Amsab-ISG, bij o.a. de organisatie van een tentoonstelling en voor een publicatie over werk en leven van Romain Deconinck.